Sadhguru: Het is pas als de sterfelijke natuur van je bestaan wordt geconfronteerd,
dat het verlangen in een menselijk wezen naar boven komt om de wezenlijke natuur van het leven te kennen.
Wanneer het begint te dagen bij je, vanuit je uit eigen ervaring , weet dat je hier bent met een houdbaarheidsdatum.
Dit verlangen wordt ontlopen, puur als gevolg van geloofsystemen of klaarstaande antwoorden op existentiële vragen.
De werkelijke natuur van menselijke intelligentie is anders want het verlangt naar te willen vragen en te willen weten, ‘’Wat is er verder dan dit lichaam?
Wat is het, dat dit leven doet tikken?
Waar komt het vandaan en waar zal het heengaan?’’
Elk menselijk wezen heeft steevast het verlangen om dit te willen weten,
maar de meesten stillen hun dorst met de huidige relevante en bestaande verklaringen in de samenleving waarin zij leven.
Zo is een spiritueel proces een bewuste en ervaringgerichte manier om te zoeken en de natuur van iemands leven te kennen.
Het is algemeen bekend , hoe meer je weet over iets,
hoe beter je er mee om kunt gaan.
Neem een telefoon of computer die je gebruikt –
hoe meer je ervan weet, hoe beter je het kunt gebruiken.
De wetenschap van yoga is een technische uitdrukking voor iemands verlangen om te weten; het is een middel om het leven op z’n best aan te pakken.
Maar yoga gaat niet alleen over het leven.
Wanneer we praten over goed leven, praten we ook over goed sterven.
Het is erg belangrijk dat je goed sterft.
Waardig sterven, vreugdevol sterven is erg belangrijk.
Het is het laatste ding dat je kan doen in je leven, dus waarom zou je het niet waardig en prachtig doen?
De meeste mensen doen het echter afschuwelijk.
Mensen komen naar me toe, niet alleen om te leren hoe waardig te leven,
maar ook hoe waardig te sterven.
Op dit moment kun je zeggen dat je aan het leven bent of je kunt zeggen dat je aan het sterven bent.
Het proces van sterven is eigenlijk aan de gang –
op een dag zal het klaar zijn.
Het is alleen dat er zoveel negativiteit aan het woord ‘’dood’’ hangt.
Maar de dood is zeer zeker een onderdeel van het leven.
Iemand die niet weet hoe te sterven, iemand wie niet bereid is te sterven, kan niet leven.
Als je bang bent voor de dood, zul je alleen maar het leven ontwijken.
Je kunt de dood niet ontwijken.
En het is niet zo dat je na een bepaalde leeftijd ernaar dient te kijken;
elke dag van je leven moet je bewust zijn dat je sterfelijk bent.
Er zijn bepaalde meditaties die worden uitgevoerd waarin alles dat je ziet als ‘’mezelf’’, niets zal worden; het is alsof je doodgaat.
Opnieuw, wanneer je jouw ogen opendoet, is het allemaal daar.
Als deze methoden bewust worden beoefend, wanneer de tijd om dood te gaan daadwerkelijk komt, zal het niet langer een grote kwestie zijn.
Het proces waarnaar jij verwijst als het leven, is iets wat steeds voor verbetering vastbaar is.
Het is een project dat nooit voltooid zal zijn; dat is het mooie er’van.
Niet iedereen heeft dezelfde levenskwaliteit.
Of dat is, in het doen van eenvoudige fysieke dingen of in hoe mensen zichzelf houden, met alles, niet iedereen leeft op hetzelfde niveau van inzicht en genade.
Zelfs al leef je hier duizend jaar en doe je alles dat je wilt doen,
dan nog zou er iets meer zijn, iets beters wat gedaan had kunnen worden.
Zo werkt het leven.
De dood is echter perfect en volledig wanneer het gebeurt;
Voor de dood heeft niemand assistentie nodig.
Je hoeft er niet over na te denken, je hoeft er niet aan terug te denken.
Maar sterfelijkheid –
De begrensde natuur van het leven is iets waarover nagedacht moet worden.
Je bent een wonder aan’t gebeuren.
je borrelt ergens op en op een dag ben je weg.
Druk ertussenin. ..?
Je bent als een bubbel: wanneer de bubbel bestaat, is het zo echt; een prikje – verdwenen.
Als je naar dit leven kijkt op dit moment,
het is een inademing en een uitademing –
als de volgende inademing niet gebeurt,
is het gebeurd.
Dat is hoe kwetsbaar dit leven is.
Mensen denken altijd dat de dood iets is,
dat gebeurt bij iemand anders;
dat is niet zo,
het zal gebeuren met jou en met mij.
Als je jezelf elke dag herinnert,
dat jij ook zult sterven
zul je van nature gaan richting
het willen ervaren van hogere dimensies van perceptie.
Als je bewust bent van de sterfelijke natuur van je leven, is er dan tijd om boos te worden op iemand?
Is er tijd om ruzie te maken met iemand?
Is er tijd om iets stoms te doen in het leven?
Eenmaal in het reine gekomen met de dood en bet idee dat je dood zult gaan,
zul je elk moment in je leven zo mooi mogelijk willen maken.
Alleen mensen die geloven dat zij onsterfelijk zijn, kunnen vechten, en vechten tot de dood.
Degene die voortdurend bewust zijn van de sterfelijke en kwetsbare natuur van het bestaan willen geen moment missen;
zij zullen vanzelfsprekend bewust zijn.
Ze kunnen niets voor vanzelfsprekend nemen;
zij zullen zeer doelbewust leven.
Dit is een eenvoudige manier om bewust te worden.
Comments